Ruhi Mücerret Gibi İnmez Başım
Ruhi Mücerret gibi inmez başım bu adamda tamda anlamını bulmakta. O bir istiklal gazi, yasamış görmüş, geçirmiş ve geçirmekteyse devam etmekte. Kurtuluşu için savaştığı ülkeye 100 yaşında yeni yeni adapte olmaya çalışan bir adam. Dinozor osuruğu kadar bayat hissediyor kendini. Striptiz kulübünde heyecan arayan jinekolog gibi umutsuzdu durumundan.
Ruhi Mücerret; Murat Menteş’in April yayınlarından 2013 Yılında çıkardığı bir romandır. Tarihine bakınca bende kendime çok şaşırdım kitap kültürümde yeni çıkan bir kitabi hemen okumak yoktur. Bir kitap benim için yıllanmış şarap olmalı. Bu kültürümün sebebinde kitap okuma alışkanlığımın ilkokul yıllarından öte lise gibi başlaması sebep neyse konumuz bu değil.
“Dü-ce-ç-b-ak-ta-se-b-o” Dünya cennete çok benziyor, aksi taktirde sen burada olamazdın. Bu sözü söyleten kadar aşkı da barındırıyor kitap.
Kitabi Ankara gezim sırasında edindim dolayısıyla büyük çoğunluğunu yolla okumakla geçti kitabi aslına bakarsanız ben yolda kitaba daha iyi odaklanıyorum. Çünkü bu sırada ilgimi çeken başka bir şey olmuyor.
Ruhi Mücerret benim roman anlayışımı boylu boyuna değiştirdi. Edebiyat insanlığın gözünde ağır bir olgu, bunun içinde LCD televizyonlar, capcanlı markalara yer yoktur ama Murat Menteş bu romanda algıyı yıkmış benim gözümde. Sayısız reklam ve tam yerine oturmuş durumda hikâyeyi desteklemekte.
Tanımadığın birini Facebook’tan aratmaktan tutunda, çocukları Snickers hediye etmeye varan bir reklam portföyü var. Bu konuda da merak ettiğim acaba Murat Menteş bu reklamlarla dolu romanında bu kullandığı markalardan reklam ücreti aldı mı eğer aldıysa bu mal bir harika dostum tadını vermiştir sanırım.
Durumları belirten örneklemeleri beni benden aldı diyebilirim. “Striptiz kulübünde heyecan arayan jinekolog gibi umutsuzum.” diyen birinin romanı sonuçta.
Benim asıl karakterim bu romanda Civan Kazanova. Gerçeğe daha yakın geldi ve nedense kendimi bu karakterle özdeşleştirdim. Bir kitaptan alacak birşeyin yoksa yada kendini bulamıyorsan niye okuyasın ki zaten işte bu sebepten bende Civan Kazanova’yla kendimi özdeşleştirdim.
Duygusallığa kapılıp, insanların “iyi adam” dedikleri şeye dönüşmeyen kendini mahvetmeme dürtüsüyle hikayeye destek veriyor.
“Hayatında başrolde olamıyorsan… ne diyebilirim, figüranlar s.ksin seni.”
Gokhan Saginci 